آس 90

سریالی درباره چگونگی تبدیل شدن «تیم آمریکا» به تیمی که باید فراموش شود.

حالا این را تصویر کنید. بالای نهم، یک بازی با توپ یک ران. توپی که در زمین چپ بیرون می‌آید به یک تیم یک جام می‌دهد و تیم دیگر را به خانه می‌فرستد. آشنا بنظر رسیدن؟ برای طرفداران بیسبال، این به نظر یک پایان افسانه ای است و برای آتلانتا بریوز در سال 1995، این افسانه به واقعیت تبدیل شد. پس از دو دوره قبلی در سری جهانی در اوایل دهه که بدون جام به پایان رسید، این تیم در نهایت اولین قهرمانی خود در سری جهانی را کسب کرد. “تیم دهه 90″، همانطور که باب کاستاس گوینده ورزشی افسانه ای آنها را لقب داد، سرانجام حلقه خود را بدست آورد. اما در پنج اسکله در سری جهانی بین سال‌های 1991 و 1999، سال 95 تنها سالی بود که آنها در صدر قرار گرفتند. پس چه اتفاقی افتاد؟ چگونه تیمی که در 9 سال پنج عنوان قهرمانی کسب کرده بود تنها یک حلقه را به دست آورد؟

1991: سال نخست

در سال 1991، آتلانتا بریوز در پایان فصل 1990 بود که سال را با رکورد 65–97 به پایان رساند، که تنها دو بازی بهتر از رکورد 63–97–1 تیم در سال قبل بود. سال 1990 سومین سال متوالی بود که Braves آخرین فصل را در بخش NL West به پایان رساند. با اخراج راس نیکسون در ژوئن 1990، بقیه فصل 1990 به عنوان یک مرحله بازسازی برای بابی کاکس، مدیر جدید اما نه چندان جدید، که در دومین دوره خود به عنوان مدیر شجاعان پس از مدت کوتاهی به عنوان مدیر تیم شجاع بازگشت. مدیر کل تیم کاکس مسئول به دست آوردن بازیکنانی مانند تام گلاوین، دیوید جاستیس و چیپر جونز MVP آینده لیگ ملی بود، که کاکس به آتلانتا کمک کرد تا در درفت MLB 1990 اولین نفر را انتخاب کند. در فصل پست 1990، Braves احساس کردند که همه آنها به جز یک قطعه بسیار مهم برای کمک به مشکلات خود دارند.

سندرز «Primetime» Deion را وارد کنید

زمانی که دیون در سال 1988 برای سازمان یانکی ها قرارداد بازی کرد، به یک گروه انحصاری از بازیکنان فوق ستاره ملحق شد که در چندین رشته ورزشی پرش کرده اند. امضای قرارداد اوکلند رایدرز که بو جکسون را به رویالز کانزاس سیتی در سال 1986 بازگرداند، باعث شد ورزشکاران، به ویژه بازیکنان فوتبال، دست خود را در سایر ورزش های حرفه ای امتحان کنند. در طول سال اول Deion با Braves، او هرگز نقش مهمی در موفقیت تیم ایفا نکرد، فقط 4 بازی خانگی و 13 RBI در 31 بازی را به خود اختصاص داد. علیرغم اینکه سندرز از انجام دو وظیفه راضی بود، بندی در قراردادش با آتلانتا فالکونز، تیمی که سندرز در درفت NFL 1989 توسط سندرز آماده شد، او را ملزم کرد که پس از 31 ژوئیه، درست در زمان کمپ تمرینی، به فالکونز بازگردد. فصل 92-1991 با این حال به اندازه کافی عجیب، یکی از به یاد ماندنی ترین بازی های او با شجاعان در 31 ژوئیه 1991 رخ داد، زمانی که او یک بازی خانگی سه ران را به جایگاه ها فرستاد تا در مسیر بازگشتی قابل توجه در برابر دزدان دریایی پیتسبورگ باشد.

این نمایشنامه به تنهایی روح آتلانتا بروز را در سال 91 تجسم می بخشد. پس از ورود به مسابقات آل استار که 9 بازی و نیم با رتبه اول در بخش فاصله داشت، بریوز عقب نشست و در آخرین روز از فصل عادی، با یک بازی از لس آنجلس داجرز پیشی گرفت و NL West را برد و به پایان رسید. فصل عادی آنها با رکورد 94–68. برای اولین بار در 9 سال گذشته، سریال پس از فصل تقسیمی در آتلانتا، جورجیا اجرا شد و علاوه بر آن، Braves غیرممکن را انجام داده بود. در طول یک سال، آتلانتا از آخرین رتبه به مقام اول در بخش خود رسید، شاهکاری که از زمان سرهنگان لوئیزویل در سال 1890 انجام نشده بود. تیم دیگری در سال 1991 همان دستاورد تاریخی را انجام داد، اما ما به آنها خواهیم رسید. در یک لحظه.

شجاعان در راه رسیدن به اولین سری مسابقات جهانی خود در 33 سال گذشته، باید از پیتسبورگ دزدان دریایی، تنها تیمی که رکورد بهتری نسبت به آنها در لیگ ملی دارد، دفع کنند. Braves در این سری 2-1 پیش افتادند قبل از اینکه دزدان دریایی مبارزه کنند تا در بازی 6 سری مسابقات قهرمانی لیگ ملی (NLCS) با نتیجه 3-2 پیش بیفتند. بازی یک‌باره 6 این سری را به تساوی کشاند و در بازی 7 بعدی، اولین دوره سه‌رانی می‌تواند به راه‌اندازی Braves به اولین سری جهانی‌شان از سال 1958 کمک کند. آیا آنها را در آنجا ملاقات می‌کنید؟ چه کسی جز تنها تیم دیگری که از بدترین به اول می‌رود. دوقلوهای مینه سوتا مانند NLCS، سری جهانی ثابت کرد که یک مسابقه نسبتاً رقابتی است. بازی‌های 1 و 2 به مینه‌سوتا رفتند قبل از اینکه آتلانتا بازگردد تا سه بازی متوالی بعدی را انجام دهد، از جمله یک ضربه‌زننده 14-5 در بازی 5. بازی 6 تیم‌ها را به مینه‌سوتا بازگرداند. بازی به مینه‌سوتا قبل از خروج دیگری در بازی 7، این قرارداد را امضا کرد و فصل امیدهای آتلانتا برای کسب جام در سال 1991 را بسته بود.

سوالی که از سال 1991 مطرح می شود این است که چه اتفاقی افتاده است؟ چگونه این غارتگر یک تیم در نهایت سقوط کرد؟ عوامل متعددی وجود دارد که می‌توانید باخت در سری جهانی را مقصر بدانید. جدایی زودهنگام دیون سندرز برای بازگشت به فوتبال فقط در نیم فصل، تعلیق اوتیس نیکسون در بقیه فصل 91 و هفته های ابتدایی فصل 92 یا حتی چیزی به سادگی آزادی ریک مالر. ماه ها پس از امضای او همه و همه اینها ممکن است، اما این به سادگی خلاصه می شود که Braves باید با تنها تیمی که مسلماً بهتر از آنها در آن فصل بود بازی کنند. هر چقدر هم که دیوانه کننده به نظر برسد، در تمام 162 بازی که Braves در فصل عادی 1991 انجام دادند، هیچ یک از آنها مقابل دوقلوها نبودند. مینه سوتا یک تیم انفجاری بود، چیزی که آنها بارها در فصل عادی و پس از فصل ثابت کردند. پس از تخریب بازی 5 دوقلوها توسط Braves، آتلانتا خسته شده بود و مینه سوتا دقیقاً می‌دانست که چگونه از آن برای رفتن به بازی‌های 6 و 7 استفاده کند.

Atlanta Braves در سال 1991 بسیاری از طرفداران را در این فکر فرو برد که آیا می تواند بهتر از چیزی باشد که در آن سال دیده بودند. چیزی که خیلی ها انتظارش را نداشتند این بود که نه تنها بهتر می شد، بلکه Braves فقط در گوشه ای از تاریخ بودند.

قسمت دوم به زودی.

کوین جیمز گیبل

کوین گیبل در حال حاضر دانشجوی دانشگاه کپیتال در کلمبوس، اوهایو است که در رشته روابط عمومی و مدیریت ورزشی تحصیل می کند. کوین یک طرفدار پرشور ورزش است و علاوه بر تماشای ورزش، از خواندن و نوشتن در مورد بسیاری از عناصر تاریخی اطراف تیم ها از همه نوع لذت می برد.