سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
Follow Us On
Points tale for the CBFS T10 League 2023 (CBFS S-10 League 2023), which is scheduled to be played from November 3, 2023 to November 29, 2023 at Sharjah Cricket Stadium, Sharjah, United Arab Emirates (UAE).
| # |
|---|
| 1 |
| 2 |
| 3 |
| 4 |
| 5 |
| 6 |
| 7 |
| 8 |
| 9 |
| 10 |
| 11 |
| 12 |
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
The NHL’s Department of Player Safety says Canucks forward Nils Hoglander has been fined for slew-footing San Jose’s Kevin Labanc during Vancouver’s 3-1 win on Monday.
Hoglander has been fined US$2,864.58, the maximum allowable under the collective bargaining agreement between the league and the NHL Players’ Association.
.acf-block-preview .instagram-twitter-container {
width: 340px;
margin: 0 auto;
}
The Swedish forward was given a match penalty for the infraction and ejected from the game with Connor Garland serving the penalty for his teammate.
The incident happened near the end of the second period in front of the Canucks’ bench, with Hoglander initially being given a minor penalty before that was overturned.
The Canucks doubled their lead shortly after the incident, with Sam Lafferty scoring a shorthanded goal.
Hoglander has five goals and eight points in 17 games this season, his fourth with the Canucks.
.acf-block-preview .br-related-links-wrapper {
display: grid;
grid-template-columns: repeat(2, 1fr);
gap: 20px;
}
.acf-block-preview .br-related-links-wrapper a {
pointer-events: none;
cursor: default;
text-decoration: none;
color: black;
}
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
Richard Riakporhe and Chris Billam-Smith have a past. They could well figure in each other’s futures.
Riakporhe defeated Billam-Smith on a close split decision in 2019 and remains an unbeaten cruiserweight contender.
Bournemouth’s Billam-Smith went on to become the WBO world champion, a title he will defend against Mateusz Masternak on December 10.
Please use Chrome browser for a more accessible video player
Cruiserweight contender Richard Riakporhe says he welcomes a fight with domestic rival Lawrence Okolie down the line
Riakporhe remains the only professional opponent to have defeated Billam-Smith, although to this day Billam-Smith questions the decision and the knockdown that was given against him.
The Londoner declared: “If there’s debate about it, we can definitely do it again.
“With that fight it was a close decision. I believe I did enough to win the fight. I was confident that I got the W, even before the scorecards were read out,” Riakporhe maintained. “There was one judge that called out the fight in his favour.
“Apart from that, everybody was in favour of me, because I was showing my strength in there, dictating the fight, initiating, throwing cleaner shots, big shots landing.
Please use Chrome browser for a more accessible video player
Speaking on the Toe2Toe podcast, Richard Riakporhe insists that he can go one better and get the knockout in a rematch with current WBO cruiserweight champion Chris Billam-Smith
“If I was more experienced, I would have knocked him out. Definitely knocked him out. I didn’t really know what I was doing, smothered my work. It was my ninth fight.
“I’m way more mature now. If I hurt you, I should be able to take you out straightaway.”
Riakporhe could force that rematch. He is the No 1 contender at cruiserweight for the WBO and expects to be called as the mandatory challenger.
“That’s bound to be ordered very soon. As soon as that’s ordered we’re going to be literally discussing when, where and who. Because it all depends who comes out on top on December 10,” he said.
Riakporhe has also been in the ring with Masternak, when sparring in training.
“I’ve done a few camps with Mateusz Masternak. I understand his style, I know the way he fights. I know what he’s going to bring. He’s definitely a warrior, very tough and I think that fight is going to be a very entertaining fight for the boxing public,” the Londoner said.
“The styles will definitely gel. Masternak’s a warrior. His dream is to become a world champion.
Please use Chrome browser for a more accessible video player
Richard Riakporhe beat Krzysztof Glowacki in impressive fashion and was quick to target world title fights for the near future
“I think CBS should do it, but he can’t take his eye off the ball. He has to be on point every single round, switched on.”
Riakporhe had the option to fight IBF titlist Jai Opetaia earlier this year as well as an agreement to box Arsen Goulamirian, the WBA cruiserweight champion. He accepted the latter only for the deal to fall through.
“We found out that he had some legal issues with his promoters. The rest is history. We had to move on,” the Londoner said. “Energy was high. We thought it was 100 per cent a go. Then we heard he had some issues. It was actually done.
“Once we do get our shot, we’re going to do everything in our power to rip it off whoever’s champion. Literally. They will know. They will know,” he added.
Please use Chrome browser for a more accessible video player
Highlights of Richard Riakporhe’s stunning stoppage of Krzysztof Glowacki in Manchester
“Every single champion, which is why it’s been so complicated getting the shot in the first place. It’s going to be a hard night for every single one of them.
“You will see the displays when that time comes, when I challenge.”
He is now positioned to secure a shot at Billam-Smith, as long as he doesn’t slip up against Dylan Bregeon on Saturday in Wolverhampton, live on Sky Sports.
France’s Bregeon has previously gone the distance with Billam-Smith and Isaac Chamberlain. He is a gritty, durable opponent.
“I put it all at risk,” he said. “That’s what us guys do.
“I’m going to focus on Bregeon first.”
Please use Chrome browser for a more accessible video player
Richard Riakporhe stopped Fabio Turchi with a vicious body shot in the second round at Wembley Arena
Riakporhe is on the cusp of a big year coming up. As well as meeting Billam-Smith, he has a burgeoning rivalry with Lawrence Okolie, the Hackney cruiserweight, who lost his WBO championship to Billam-Smith.
“I believe it can happen in 2024,” Riakporhe said of Okolie. “The boxing public they hate his style.
“They don’t want to watch this guy no more. I’ll do the fans a favour get rid of him.”
A defeat on Saturday would be disastrous for Riakporhe. He must win, but he also has to hone the tools that would need to conquer his British rivals.
“I wouldn’t mind some rounds [against Bregeon]. We always go for the knockout. So if I smell blood, that’s it, the fight’s going to be over in an instant,” he said.
“I always go for the knockout,” Riakporhe continued. “That’s why I stand out from a lot of other fighters.
“It just takes one shot for the fight to finish and that’s what we always want to do and that’s what the fans like to see.
“That’s my gift.”
Watch Richard Riakporhe vs Dylan Bregeon on Sky Sports Main Event from 7pm on Saturday
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
The Charlotte Hornets are a disaster.
Through four games of the NBA 2k24 Summer League, the Hornets are winless. Their point differential is -9 points, which is the third worst in the NBA.
On July 13, the Hornets announced that second-overall draft pick Brandon Miller has been sidelined for the remainder of the Las Vegas summer exhibitions. Before the 2023 NBA Draft, there was an ongoing debate about whether Charlotte should select Scoot Henderson instead of Miller.
The Hornets submitted their pick to be Miller, although Henderson was seen as the safest pick in the draft.
Following the Hornets’ pick, the Portland Trail Blazers capitalized on Henderson’s availability with the third pick.
The primary issue is beyond Charlotte’s inability to produce wins; it’s Miller. Across five games in both California and Las Vegas, Miller has averaged 15.2 points, 6.8 rebounds, and 3.4 assists.
In the California Classic, Miller showcased himself strongly by shooting 46.7% from the field and 44% from the three-point arc. However, in Las Vegas, that success did not translate; instead, Miller shot 35.4% from the field and 26.1% from deep in only three games.
In Miller’s last performance against the Blazers, he improved greatly, posting 26 points and six rebounds on 8–15 shooting from the field and hitting three of six shots from deep.
Honestly, that’s a massive sigh of relief for Charlotte.
The solid performance gave the Hornets a chance to pull the plug on Miller and remove him from the spotlight, which unfortunately caused spectators to scrutinize his game.
Now let’s get ahold of ourselves. It’s the Summer League, the same venue that has seen several talented young players cycle in and out that went on to become future busts. That’s part of the draft, and each franchise is gambling their rights to a certain prospect every year.
Unfortunately, the Hornets have missed the mark several times in the last 20 years.
Since 2004, Charlotte has only drafted two prospects that became All-Stars: Kemba Walker and LaMelo Ball, who were drafted in 2011 and 2020, respectively.
The reality is that Charlotte is a small market. Subsequently, the Hornets cannot compete to recruit massive talent via free agency like Los Angeles, Chicago, and New York can; that’s implausible.
Charlotte’s biggest free agent splash in recent memory was big man Al Jefferson. In four years with the Hornets, Jefferson claimed a respectable All-NBA Third Team nod in 2014 but was out of the NBA in less than five years.
Year in and year out, Charlotte has consistently missed the mark come draft day.
For example, the Hornets selected Shai Gilgeous-Alexander with the 11th pick in 2018 and immediately traded him to the Los Angeles Clippers for another prospect, Miles Bridges. Gilgeous-Alexander has risen to stardom, notching his first All-Star and All-NBA First Team honors this past season; meanwhile, Bridges spent the entire season serving a suspension for domestic violence charges.
The Hornets’ development department has been puzzling in years past because they have given limited minutes to young players in favor of veterans.
Every team does that to a degree, but for instance, Malik Monk spent his first four seasons in Charlotte and averaged only 18.2 minutes per game. After leaving the Hornets, Monk has seen an increase in minutes, points per game, field goal and three-point percentage, and assists because he’s playing more games.
Knowing Charlotte Miller will likely sit behind Bridges and split time off the bench with either Kelly Oubre Jr. or Gordon Hayward—don’t get me wrong, Oubre is a solid player, but Hayward shouldn’t be playing 31-plus minutes anymore.
Considering this year’s draft, one prospect has some serious upside: Nick Smith Jr. Before injuring his knee in December, the Arkansas guard was projected to be a top-five pick. However, Smith slid to the 27th pick, landing him in Charlotte.
Through six games this summer, Smith has averaged 14.3 points, 3.3 rebounds, and 3.1 assists per game, which is solid for a late first-round pick. Moreover, Smith exploded against Portland for 33 points while shooting 60% from the field and 80% from three.
Smith’s early production is a foretelling of his potential; however, Smith may be given the same shy attention Monk experienced with Charlotte.
Another example is guard James Bouknight, who was drafted 11th overall by the Hornets in the 2021 NBA Draft. Despite being a lottery pick, Bouknight has seen the court only 65 times and averaged 12.6 minutes in two seasons.
Unfortunately, one reason for the few minutes could be Bouknight’s subpar shooting. In two seasons, Bouknight has shot 35.3% from the field and 31.6% on the deep ball.
Those struggles have continued for Bouknight this summer, as he shot 38.4% from the field and 23.1% from three.
In retrospect, it seems that Charlotte has inadvertently wasted their pick on Bouknight, as the Hornets have selected a guard in the first round in three of the last four drafts. Especially because Bouknight is simply not getting many minutes outside of garbage time.
The Bouknight and Smith tandem couldn’t win against the New Orleans Pelicans in their last Summer League matchup, as the Hornets started the game by missing their first 14 shots. Subsequently, after starting the game down 18-0 and finishing the first quarter down 25-5.
As you’d imagine, the Hornets lost but not without a fight, falling short 89-83 as Bouknight posted 28 points thanks to going 4-9 from three.
Nevertheless, the Summer League is simply a glimpse, not anything more than a showcase for young talent to grow and show their respective teams what they have to offer.
Even the highly hyped first overall pick, Victor Wembanyama, struggled in his debut against the Hornets, ironically. The San Antonio Spurs only kept Wembanyama around for two games in the Las Vegas showcase.
Nevertheless, the NBA season will be right around the corner, and at least the Hornets can boast their $260 million extension with Ball, keeping him in the Queen City for the next five years.
The Hornets have the opportunity next season to snap their seven-year playoff drought, which is currently the longest in the NBA.
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
Follow Us On
Points table for the Marsh Sheffield Shield 2023-24, which is scheduled to be played from October 3, 2023 to March 11, 2024 in Australia.
| # |
|---|
| 1 |
| 2 |
| 3 |
| 4 |
| 5 |
| 6 |
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
The Sport Market is all about the bulls and bears of sport business. Hosted by nationally-recognized sport business commentator and marketing communications executive Tom Mayenknecht, The Sport Market goes to the dollars and cents behind the scenes to discuss the sport business stories that matter most to fans.
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
OSLO — Former Toronto FC coach Bob Bradley, fired in June by the MLS club, has returned to Norwegian club side Stabaek.
The team said the 65-year-old Bradley has signed at least through the end of the year.
Bradley originally joined Stabaek in 2014 after being let go as manager of Egypt.
He spent two seasons in charge, helping Stabaek qualify for the Europa League before leaving in November 2015 to take over France’s Le Havre.
Stabaek, which is based in the Oslo suburb of Baerum, currently stands 15th in the 16-team Norwegian top flight at 4-11-4. The club parted ways with coach Lars Bohinen last week.
Bradley was fired as TFC’s head coach and sporting director June 26 with the team languishing in 14th place in the MLS Eastern Conference at 3-7-10. It had won just two of its last 17 matches (2-7-8) in all competitions.
Bradley, a three-time MLS coach of the year whose son is TFC captain Michael Bradley, took charge of Toronto in November 2021. His record with the club was 14-26-19.
Toronto appointed Terry Dunfield as interim coach before naming Canada coach John Herdman as Bradley’s permanent replacement.
Herdman takes over Toronto (4-13-10) on Oct. 1.
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
Luis Diaz finds the net for Liverpool against Chelsea thanks to a superb assist from Mohamed Salah.
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
The Cuban Missile has risen from troubles of Yankee Stadium to newfound success in fresh threads.
The 2021 and 2022 seasons saw Chapman have the two worst seasons of his career. A far cry from his record-breaking, All-Star level dominance that has developed Chapman into a baseball icon.
In those two seasons, Chapman recorded a career-worst in (Walks and Hits Per Inning Pitched) WHIPs of (1.31, 1.43) and walk rate percentage (15.6%, 17.5%), and in 2022, posted a career-high 4.46 ERA.
Nevertheless, Chapman finished ninth in the majors in 2021 with 30 saves on 36 opportunities as the Yankees finished with a 92-70 record.
In 2022, Chapman only had nine save opportunities due to injuries such as an Achilles tendinitis and an infection from a tattoo. Subsequently, losing the closer role to All-Star Clay Holmes.
The Yankees left Chapman’s name off the postseason roster after missing a team workout. It was obvious that his time in the Bronx was over.
Sure enough, the seven-time All-Star signed with the Kansas City Royals in the 2023 off season.
This season with the Royals, Chapman made 31 appearances with two saves in four opportunities. In 29 1/3 innings, Chapman lowered his ERA to 2.45.
On June 30, the Royals shipped Chapman to the Texas Rangers for LHP Cole Reigns and OF Toni Cabrera.
Kansas City has been at the bottom of their division, meanwhile, Texas has been contenting with the defending World Series Champions, Houston Astros for the top spot in the AL West.
Since the trade to Texas, Chapman has been solid. In seven appearances, the 35-year-old has one save and allowed zero runs.
After leaving New York, Chapman has improved on his mechanics under new coaching.
The Cuban has increased the velocity on each of the pitches in his arsenal such as four-seam fastballs, sliders, sinkers, and split finger pitches. Across the four pitches, the average velocity last season was 92.8 mph, this season it’s 94.7 mph.
An increase in velocity has made Chapman’s pitches nearly unhittable. Chapman’s four-seam fastball average of 99.8 mph ranks as the fourth highest in baseball.
Chapman has been elite in making batters miss, as he has the second-highest whiff rate at 44.3%.
One reason why is Chapman has one of the longest pitching strides in baseball, resulting in the pitch being released closer to the plate than 94% of the pitchers.
As a Ranger, Chapman’s WHIP is an impressive 0.42, which is much longer than 1.07 last season with the Yankees.
On July 15, Rangers’ manager Bruce Boch announced that Chapman will share closer responsibilities with Will Smith. A season long competition between the two will likely determine the primary closer leading into the postseason.
Currently, Texas is atop of the AL West standings and expected to make a deep run in the playoffs.
Expect to see Chapman, the co-league leader in strikeout percentage continue to emerge and tout the mound in the ninth inning for the Rangers moving forward.
سایت اس نود
سایت ace90bet
سایت ace90
سایت آس نود
سایت آس90
امسال در درفت NFL تیم پیتسبورگ استیلرز جوی پورتر جونیور را در دور دوم انتخاب کرد. پورتر، پسر جوی پورتر، مدافع سابق استیلرز، تلاش خواهد کرد تا راه پدرش را ادامه دهد، هرچند او یک مدافع گوشه ای است. اما انتخاب او باید ملت استیلرز را هیجان زده کند، زیرا جوی پدر بازیکنی آتشین، تهاجمی و اغلب فراری بود که اغلب دفاع پیتسبورگ را به آتش می کشید و آنها را سرپا نگه می داشت.
با یک ترکیب دیگر پدر/پسر در NFL، ورزشکاران حرفه ای زیادی وجود داشته اند که فرزندان خود را در این یا آن ورزش به سطح حرفه ای رسانده اند. مانند جوی پورتر پدر و پسرش به نام جوی، در اینجا 10 ورزشکار سابق که فرزندی داشتند در سطح حرفه ای ورزش های مختلف ساخته شده است.
نسخه ویدیویی این مقاله را تماشا کنید:
https://www.youtube.com/watch?v=/_UYCxN9H-Bs
جهان می داند که پاتریک ماهومز کیست. یک کوارتربک برنده چند سوپر باول با چیفز کانزاس سیتی. شاید بهترین مدافع لیگ ملی فوتبال در حال حاضر. اما او پسر پت ماهومس است که او نیز یک ورزشکار حرفه ای بود اما در بیسبال و نه فوتبال. پت ماهومس پدر از سال 1992 در لیگ برتر بیسبال بازی کرد تا اینکه در سال 2003 بازنشسته شد. پدر این بازیکن فوتبال یک توپچی بود و برای شش تیم در لیگ های ملی و آمریکا بازی کرد اما دو فصل را نیز در بیسبال ژاپنی بازی کرد. شش تیمی که او در آنها بازی کرد عبارتند از: دوقلوها، رد ساکس، متس، رنجرز، کابز و پیتسبورگ دزدان دریایی. او که بزرگ شد بسیار باهوش بود و دبیرستان را با دومین معدل بالاتر در کلاس فارغ التحصیلی خود به پایان رساند. رکورد نهایی برد/باخت او در مسابقات اصلی 42-39 بود. هر طرفدار فوتبال از دستاوردهای پسرش خبر دارد.
اگر از طرفداران NBA هستید و روزهایی را که دیترویت پیستونز بر لیگ حکومت می کرد را به یاد دارید، می توانید ماشین ریباند معروف به دنیس رادمن را به یاد بیاورید. رادمن روی تخته ها یک هیولا بود و در داخل و خارج زمین بسیار عجیب بود، به خصوص خارج از بسکتبال، جایی که کارهای ظالمانه زیادی انجام می داد. رادمن در کشتیهای حرفهای در میان چیزهای دیگر شرکت میکرد و پس از روزهایش با پیستونز، او همچنین برای سن آنتونیو اسپرز و شیکاگو بولز بازی کرد و در آنجا عنوان دیگری به نام لیکرز و دالاس ماوریکس را به دست آورد. او همچنین در لیگهای دیگر بازی کرد و به مدت دو فصل به لانگ بیچ جم پیوست، اما همچنین با Fuerza Regia، Orange County Crush، Torpan Pojact، Tijuana Dragons و Brighton Bears بازی کرد. در مجموع او بخشی از پنج تیم قهرمان NBA بود، هفت بار یک تیم اول تمام دفاعی NBA، دو بار بازیکن دفاعی سال شد، و خیلی بیشتر او را به تالار مشاهیر بسکتبال حرفه ای رساند. رادمن چندین بار ازدواج کرده و سه فرزند دارد. دختر او ترینیتی یک فوتبالیست حرفه ای برای روح واشنگتن است. حرفه او در سال 2021 در آنجا شروع شد و فصل را با هفت گل به پایان رساند. این فصل تازه کار او بود که در آن به تیمش کمک کرد با شکست دادن ستاره سرخ شیکاگو قهرمان لیگ شود و رادمن یک پاس گل داد. برای تلاش هایش، او به عنوان تازه کار سال انتخاب شد.
یانیک نوح در دوران اوج خود یک تنیس باز در سطح جهانی بود. با این گفته، شاید عجیب باشد که بگوییم پسرش یک بسکتبالیست برجسته شد. یواکیم سایمون نوح از سال 2007 تا 2016 برای شیکاگو بولز بازی کرد. او پیش از این در درافت دور اول انتخاب شد و در مجموع در سال 2007 رتبه نهم را کسب کرد. او برای نیکس، گریزلیز و در نهایت یک فصل با لس آنجلس کلیپرز قبل از بازنشستگی بازی کرد. بهترین فصل او در سال 2013 بود که میانگین 12.6 امتیاز در هر بازی داشت و در 80 بازی بازی کرد. در مورد پدرش، پس از بازنشستگی از تنیس، او 23 عنوان حرفه ای از جمله قهرمانی در مسابقات آزاد فرانسه در سال 1983 و دو عنوان قهرمانی در همان تورنمنت یک سال بعد را به دست آورده بود. نوح به دنبال تنیس یک حرفه خوانندگی موفق ایجاد کرد.
کابویهای دالاس زمانی در حمله خود به نام کالوین هیل به عقب برگشتند. او در سال 1969 به عنوان بهترین بازیکن تهاجمی NFL و عضو تیم قهرمانی Super Bowl VI بود. هیل همچنین قبل از بازنشستگی برای سرخ پوستان و براون ها بازی می کرد. هیل و همسرش یک پسر دارند و او به یک بسکتبالیست حرفه ای بسیار موفق به نام گرانت هیل تبدیل شد. با وجود برخی آسیبهای آزاردهنده، هیل 18 فصل در NBA بازی کرد و به عنوان تالار مشاهیر بسکتبال حرفهای انتخاب شد. روزهای بازی او شش فصل در دیترویت، پنج فصل در فینیکس، شش فصل دیگر با اورلاندو مجیک و یک فصل آخر با لس آنجلس کلیپرز بود.
در آن زمان، سه برادر به نام آلو بودند که در لیگ برتر بیسبال بازی می کردند. این سه نفر متی، فیلیپه و عیسی بودند. برای تنها بار در تاریخ حرفه ای بیسبال، این سه برادر همزمان با سانفرانسیسکو جاینتز در سال 1963 هر سه در زمین خارج شدند. روز 15 سپتامبر در بازی مقابل پیتسبورگ دایرتس بود و جاینتز 13-5 پیروز شد.
در آن روز، فیلیپه آلو از زمین راست به مرکز و سپس به چپ چرخید. در صفحه، او یک ضربه در پنج ضربه خفاش داشت و سه بار در حالی که در یک ران ضربه می زد، گلزنی کرد. او هم یک بار راه رفت و زد بیرون. برادرش عیسی در سمت راست جای خود را پر کرد در حالی که فیلیپ به سمت چپ حرکت کرد و عیسی در دو صفحه بدون ضربه بود. سپس متی در زمین چپ، فیلیپه به مرکز حرکت کرد. متی هرگز نتوانست آن روز خفاش کند.
سالها بعد آلو دیگری آمد، این یکی به نام مویزس، و او نیز یک بازیکن توپ بود. آلو جوانتر برای هفت تیم مختلف در لیگ های بزرگ بازی کرد، دزدان دریایی، اکسپو، مارلینز، آستروس، کابز، جاینتز و نیویورک متس. با شیکاگو بود که مویزس آلو مهری در تاریخ از خود به جای گذاشت که بسیار معروف شد.
در 14 اکتبر 2003، در سری مسابقات قهرمانی لیگ ملی که شیکاگو کابز در حال مصاف با مارلینز فلوریدا بودند، و در بازی ششم، یک توپ خطا به خط خطای زمین چپ برخورد کرد، مویزس آلو سعی کرد یک بازی در زمین بازی کند. توپی که به سمت هوادارانی که آنجا نشسته بودند هدایت شد. استیو بارتمن در حالی که سعی میکرد توپ را بگیرد، دستش را دراز کرد تا توپ ارزشمندی را برای خودش بگیرد و با آلو تداخل پیدا کند. آلو نتوانست گلزنی را انجام دهد که می توانست شماره دو در اینینگ باشد. در عوض، تولههایی که بازی را 3-0 میبردند، پس از شکست در بازی، شکست بازی هفتم، و یک سال دیگر بدون حضور در سری جهانی، هشت ران بدون پاسخ را تسلیم کردند. گفته میشود که آلو در مصاحبهای پس از بازی اعلام کرده است که اگر بارتمن در این راه قرار نمیگرفت، باز هم نمیتوانست به نتیجه برسد. او بعداً آن را پس گرفت و نشان داد که حتی اگر گفته باشد این فقط برای این بوده است که استیو بارتمن از کاری که انجام داده است احساس بهتری داشته باشد که باعث شد طرفداران بارتمن را مورد سرزنش قرار دهند و حتی برای او ایمیلها و نامههای تهدیدآمیز ارسال کنند.
در دنیای MMA، به ویژه UFC، یکی از اولین قهرمانان سنگین وزن آنها فرانک میر بود. میر ممکن است دوران حرفهای خود را خیلی بیشتر از دوران اوج خود گسترش داده باشد، و در 5 مسابقه از 8 مسابقه آخر MMA خود شکست خورده باشد، اما در اوایل او یک متخصص تسلیم و یک کابوس برای بسیاری از مبارزان بود. فقط از تیم سیلویا بپرسید که در جریان بازوبند به میر باخت که دستش شکست. حالا دختر میر بلا می آید که یک رزمی کار حرفه ای شده است. تنها 20 سال سن، “بانو” که نام مستعار هشت ضلعی او است، سه مبارزه زیر کمربند خود دارد که در هر سه پیروز شده است. دو تا از سه پیروزی درست مثل پیرمردش بوده است، تسلیم برنده است. او هنوز توسط UFC امضا نشده است، اما اگر به برنده شدن ادامه داد روی آن حساب کنید.
از MMA و در حال حاضر بوکس حرفه ای، کن نورتون فقید یکی از سرسخت ترین قهرمانان سنگین وزن تمام دوران بود. نورتون در 50 مبارزه فقط 7 بار باخت. هنگامی که گری کونی در سال 1981 نورتون را به طرز شرورانه ای ناک اوت کرد، نورتون دستکش های خود را آویزان کرد و آن را یک حرفه نامید. کن نورتون چندین فرزند داشت اما کن نورتون جونیور بود که نشان خود را در لیگ ملی فوتبال گذاشت. در حال حاضر، نورتون یک مربی مدافع خط در UCLA، یک حرفه بازی موفق داشت که به یک حرفه مربیگری در سطوح حرفه ای و دانشگاهی تبدیل شد. نورتون جونیور که فقط برای کابوی ها و 49رز بازی می کند، اکنون 56 سال سن دارد.
چیزی که در ورزش های حرفه ای غیرمعمول است، دیدن یک ورزشکار حرفه ای در یک زمین بازی در یک بازی با پسر یا دختر است. این اتفاق در 31 آگوست 1990 در سیاتل رخ داد، زمانی که مارینرز در ترکیب اصلی خود، کن گریفی پدر را در زمین چپ و پسرش، کن گریفی جونیور، را در مرکز قرار داد. این اولین بار در تاریخ بود که این اتفاق می افتاد و به طرز عجیبی، در پایان بازی، ترکیب پدر و پسر به همان تعداد خفاش داشت و هر کدام فقط یک ضربه داشتند. هر دو نفر فقط یک گل زدند و کن گریفی پدر یک بار راه رفت.
آیا بیب روث بهترین بازیکن بیسبال تمام دوران است؟ یا اینکه پرکارترین بازیکن خانگی بیسبال لیگ برتر بازیکن بهتری است؟ این می تواند بری باندز باشد، بازیکنی که بیشترین تعداد بازی خانگی در تاریخ را داشته است. پس از اینکه هنک آرون رکورد 714 روث را پشت سر گذاشت، باندز بعداً آمد و از آرون پیشی گرفت. قبل از اینکه باندز برای اولین بار با پیتسبورگ دزدان دریایی به لیگ اصلی بیسبال بیاید، پدرش نیز بازیکن بزرگی بود. بابی باندز 14 فصل لیگ بزرگ را بازی کرد و 332 خانه را با 1024 RBI شکست. باندز در این 14 سال برای هشت تیم مختلف بازی کرد که با سانفرانسیسکو جاینتز شروع شد. او همچنین برای کالیفرنیا آنجلز، سنت لوئیس کاردینالز، تگزاس رنجرز، کلیولند ایندینز، شیکاگو کابز، نیویورک یانکیز و شیکاگو وایت ساکس بازی خواهد کرد.
بالاخره ما معروف ترین خانواده فوتبال را داریم. منینگ. اول، آرچی منینگ بود، که جای تعجب نداشت، یک کوارتربک. متاسفانه برای منینگ پدر، او بخشی از تیم های وحشتناک نیواورلئان سنتز بود. او همچنین برای هیوستون اویلرز و مینهسوتا وایکینگز بازی کرد، اما 11 سال از 15 سال حرفهایاش را با “Aints” گذراند زیرا آنها به خاطر باختهای همیشگیشان معروف شدند. رکورد منینگ پدر با قدیس ها 35-91-3 بی رحمانه بود. در هیوستون و مینهسوتا، او هرگز در یک بازی پیروز نشد که رکورد 0-10 را به دست آورد. آمار نهایی او نشان داد که او 55.2 درصد تکمیل حرفه ای، 23911 یارد پاس، و 125 تاچ داون اما 173 مهار را نشان می دهد. او همچنین 396 بار اخراج شد. اما در مورد پسرانش، همه کسانی که فوتبال را می شناسند، نام پیتون منینگ را می شناسند. پیتون که توسط بسیاری به عنوان بهترین کوارتربک تمام دوران در نظر گرفته میشود، بهتر از برادر کوچکترش الی بود، اما الی با برنده شدن دو سوپر باول نیویورک جاینتز حرفهای خوب داشت. برادر بزرگتر پیتون نیز دو برنده شد و در بسیاری از آمارهای پاسکاری حرفه ای پیشتاز بود تا اینکه تام بردی در بیشتر موارد از او پیشی گرفت. خانواده منینگ تقریباً چهارمین عضوی را داشتند که در فوتبال فعالیت میکرد، زیرا کوپر بزرگترین پسرش بازیکنی بود که یکی از دریافتکنندگان گسترده پیتون در دبیرستان بود. اما در طول سال آخر، کوپر دچار تنگی کانال نخاعی شد و این به فوتبال او پایان داد. او قبل از تشخیص ویرانگر به سمت بازی برای دانشگاه می سی سی پی می رفت. در حالی که پیتون منینگ در تالار مشاهیر فوتبال حرفه ای است، ممکن است الی نیز روزی به عضویت خود درآید.
سایت اس نود
سایت ace90bet
