104 سال پیش لیگ برتر بیسبال یکی از تاریک ترین دوره هایی را که تا به حال تجربه کرده بود تجربه کرد. سال 1919 بود و مسابقات جهانی شامل قهرمانان لیگ آمریکا شد، شیکاگو وایت ساکس در مقابل قهرمان لیگ ملی سینسیناتی ردز قرار گرفت.
آنچه در پی آمد تنها قهرمانی ثابت بیسبال بود که اعضای وایت سوکس تصمیم گرفتند در ازای دریافت پول، مسابقات جهانی را انجام دهند. 8 بازیکن از شیکاگو در مرکز این جنجال قرار گرفتند و هزینه های گزافی را پرداخت کردند.
ایده از دست دادن عمدی مسابقات جهانی با جلسه ای در اتاق هتلی که توسط چیک گاندیل بازیکن وایت ساکس در هتل آنسونیا در شهر نیویورک اجاره شده بود آغاز شد. گاندیل توانست برخی از هم تیمی هایش را متقاعد کند تا به او در این برنامه بپیوندند. یکی از بازیکنان، باک ویور به اتاق گاندیل نیامد اما بعداً متوجه این طرح شد، تصمیم گرفت ساکت بماند، و بعداً بخشی از محرومیت هشت بازیکن به دلیل دانستن و نگفتن بود.
تصمیم بد دیگری از سوی فرد مک‌مولین، بازیکن پشتیبان ChiSox گرفته شد که از اصلاح برنامه‌ریزی‌شده باخبر شد و اگر مقداری از پول نقدی که توسط آرنولد روتشتاین، یک قمارباز معروف به او پیشنهاد شده بود را دریافت نکرد، به دیگران گزارش می‌داد. او نیز با همان سرنوشتی روبرو می‌شود که «هشت مرد بیرون» را تشکیل می‌دهند که توسط فیلمی با همین نام محبوبیت پیدا کرده است.
طبق گزارشات، چارلز کومیسکی مالک آن زمان وایت ساکس، رابطه خوبی با بازیکنانش نداشت و آنها از او متنفر بودند، بنابراین بخشی از آن باعث شد که گاندیل و همفکرانش تصمیم بگیرند سریال را پرتاب کنند. بزرگترین ستاره دو تیم درگیر، جو جکسون «بی کفش» بود که به‌شدت دست داشتن در آن را رد کرد. او در جلسه برنامه‌ریزی حضور نداشت و اینکه آیا او عمداً نتوانسته است بازی‌هایی را انجام دهد یا نه، هرگز ثابت نشده است. متأسفانه، او عواقبی را متحمل شد که هفت نفر دیگر با آن مواجه شدند.
از آنجایی که مخفی نگه داشتن چیزی دشوار است، شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه این اصلاح انجام شده است و بسیاری از ورزش‌نویسان یادداشت‌های بازی را در زمین مقایسه می‌کردند و سعی می‌کردند تشخیص دهند که آیا در بالا و بالاتر است یا خیر. در نهایت، بازیکنانی که همگی حضور داشتند، هر کدام 5000 دلار و برخی بیشتر از آن دریافت کردند. گاندیل که نقش اصلی این نمایشنامه را برعهده داشت، 35000 دلار به دست آورد که در عصر حاضر به بیش از نیم میلیون دلار می رسید.
سال بعد فشارها شروع شد و اد سیکوت تسلیم تحقیقات هیئت منصفه شد و گناه خود را پذیرفت. مالک وایت ساکس به دلیل نارضایتی عمومی خم شد و هفت بازیکن خود را به حالت تعلیق درآورد و چیک گاندیل کنار گذاشته شد زیرا او دیگر در مسابقات اصلی حضور نداشت.
در 22 اکتبر 1920، هیئت منصفه بزرگ این هشت مرد را محاکمه کرد. با این حال، هیئت منصفه نتوانست هیچ یک از بازیکنان را به هیچ یک از اتهامات محکوم کند. در سال 1921، قاضی Kenesaw Mountain Landis به عنوان جدیدترین کمیسیون بیسبال انتخاب شد و یکی از اولین اقدامات او این بود که تمام هشت بازیکنی را که در حال محاکمه بودند از بازی در لیگ برتر بیسبال برای همیشه محروم کرد. هیچ‌کدام از این هشت نفر هرگز بازگردانده نشده‌اند، اگرچه تلاش‌هایی به‌ویژه از طرف جو جکسون یکی از بهترین بازیکنان بیسبال در تاریخ انجام شد.
پس هشت بازیکن محروم کجا بودند؟ نام آنها و کمی تاریخچه در مورد هر یک در ادامه آمده است.
آرنولد «چیک» گاندیل
رهبر حلقه در این توطئه بعداً به گناه خود اعتراف کرد و در مصاحبه ای در اواخر زندگی گفت: “من با وجدان راحت به قبرم می روم.” پس از محرومیت او از بیسبال، مقداری بیسبال نیمه حرفه ای بازی کرد و سپس یک لوله کش شد. او در سال 1970 تنها سه ماه قبل از مرگ همسرش که 62 سال با او ازدواج کرده بود، 82 سال عمر کرد.
اد سیکوت
سیکوته، یکی از بهترین توپ‌زنان زمان خود، در زمان محرومیتش، 208 بازی را برد و 149 بازی را باخت. او همچنین 1374 ضربه زدن را به ثبت رساند. او مانند گاندیل عمر طولانی داشت و در سن 84 سالگی مرد. اما بر خلاف گاندیل پس از سال 1920 از بیسبال دور ماند و زندگی خود را در لیوونیا، میشیگان، جایی که مدیر یک پمپ بنزین بود و همچنین مدتی را به عنوان سرپرست بازی گذراند. قبل از بازنشستگی در سال 1944 در شرکت فورد موتور استخدام شد. در سالهای آخر عمرش به یک کشاورز توت فرنگی مشغول شد.
اسکار امیل “شاد” فلش
فلش که یک عمر ضربه زننده 0.293 بود، تنها 6 سال در رشته های اصلی همگی با وایت سوکس بازی کرد. پس از سال 2019، حرفه او فراتر از رشته های اصلی گسترش یافت، جایی که او با تیم های نیمه حرفه ای بازی کرد تا زمانی که آن را ترک کرد و یک فروشگاه مواد غذایی و چندین بار را مدیریت کرد. وی بر اثر بیماری کبد در سال 1964 در سن 72 سالگی دار فانی را وداع گفت.
جوزف جفرسون جکسون
جکسون با نام مستعار خود “بدون کفش”، بسیار بالاتر از بهترین بازیکن در میان هشت ورزشکار محروم است. جکسون با بازی برای سه تیم در دوران حرفه‌ای خود، در حالی که از بیسبال محروم بود، هنوز یک حرفه نسبتاً طولانی داشت که در سال 1908 آغاز شد و با رسوایی در سال 1920 متوقف شد. در آن دوره او میانگین ضربات برجسته 0.356 داشت. او در تالار مشاهیر سرخپوستان/نگهبانان کلیولند است. به دلیل ارتباط او با رسوایی بلک ساکس، عبارت “بگو اینطور نیست جو” گرفته شد. بی گناهی او در پرتاب سریال همیشه مورد سوال بوده است و جکسون هیچ نشانه ای از بازی های هدفمند در آن سریال قهرمانی 1919 نشان نداد. پس از ممنوعیت، جکسون بی سر و صدا نمی رفت. او به بازی نیمه حرفه ای ادامه داد و در نهایت با همسرش کتی یک رستوران و فروشگاه مشروب فروشی جو جکسون باز کرد. در سال 1951 جکسون دچار حمله قلبی مرگبار شد. از بین هشت بازیکن محروم، شولس جو اولین نفری بود که درگذشت.
فرد مک مولین
این مرد را جاسوس صدا کنید. او مکالمه در مورد رفع مشکل را شنید و بنابراین او را به کار بردند، اما به عنوان یک بازیکن داخلی که زمان زیادی برای بازی نمی بیند، گفته می شود که گروه تقلب نقش او را بیشتر به عنوان یک پیشاهنگ در برنامه می کند. از بین هشت مرد، مک مولین ممکن است ساکت ترین بوده باشد. او حتی یک بار هم در مورد سریال 1919 گفتگو نکرد. پس از بیسبال، او خود را در مشاغلی مانند نجاری، کار در ادارات، زمان صرف شده به عنوان مدیر ترافیک و معاون مارشال شهرستان لس آنجلس یافت. مک مولین زمانی که در سال 1952 در سن 61 سالگی بر اثر عوارض سکته مغزی درگذشت، دانش خود را در مورد رسوایی بلک سوکس به گور خود برد.
چارلز آگوست “سوئدی” ریسبرگ
ماندن ریسبرگ در رشته‌های اصلی طولانی مدت نبود. فقط چهار فصل همه با White Sox. یک پخش کننده سودمند که در آن چهار سال فقط میانگین 0.243 را به دست آورد. شاید به همین دلیل بود که سعی کرد پول قمار را نقد کند. او 15000 دلار از قماربازان به جیب زد، چهار برابر بیشتر از درآمدی که از قراردادش به دست آورد. به مدت 10 سال پس از رسوایی او به بازی نیمه حرفه ای ادامه داد. او در خارج از بیسبال در یک مزرعه لبنی کار می کرد و صاحب یک بار و یک تجارت چوب بود. به طور غم انگیز به دلیل آسیب زودهنگام بیسبال به پای او که هرگز به درستی بهبود نیافت، مجبور شد آن را قطع کند. با این حال او عمر طولانی را در سن 81 سالگی زندگی کرد. مرگ او در سال 1975 اتفاق افتاد و او آخرین عضو بازمانده از هشت مرد بیرون بود.
جورج “باک” ویور
اصطلاح “موش” زمانی که در مورد شخصی که از فعالیت غیرقانونی آگاه است صحبت می‌شود و سپس آن شخص یا افراد را به داخل می‌آورد، به خوبی شناخته می‌شود. چندین بازیکن از شیکاگو وایت سوکس 1919 در مورد اصلاح برنامه‌ریزی‌شده سری می‌دانستند اما دهان خود را بسته بودند. چنین موردی برای ویور بود. او از بیسبال مادام العمر محروم شد زیرا از این مشکل اطلاع داشت اما چیزی نگفت. در همین حال، ویور در سری مقابل قرمزها 0.324 شامل 11 ضربه را زد. او یک بازیکن پایه سوم دفاعی برجسته بود و گفته می شود که تای کاب بزرگ هنگام بازی در مقابل ویور هرگز به سمت پایه سوم خم نمی شود. هنگامی که تحریم ها اعمال شد، ویور درخواست بازگشت به بازی را شش بار انجام داد و هر بار شکست خورد. در 31 ژانویه 1956، باک ویور دچار حمله قلبی مرگبار شد.
کلود “لفتی” ویلیامز
ویلیامز با حضورش در مسابقات جهانی 1919 دچار یک ضربه مضاعف شد. او نه تنها برای مادام العمر از بیسبال کنار گذاشته شد، بلکه سه بازی را نیز به سینسیناتی ردز باخت و تنها بازیکنی شد که سه بازی را در یک سری جهانی شکست داد که در نهایت در سال 1981 توسط جورج فریزر از نیویورک یانکیز مطابقت داشت. ERA ویلیامز در سری 1919 افتضاح 6.63 بود. در رشته های اصلی، او یک پرتاب کننده خوب بود و رکورد 82-48 و 3.13 ERA را ثبت کرد. مانند برخی دیگر از بازیکنان محروم، ویلیامز نیز پس از اخراج از لیگ های بزرگ، توپ های نیمه حرفه ای زیادی بازی کرد. او سرانجام ساکن شد و قبل از اینکه در سال 1959 در سن 66 سالگی از دنیا رفت، شغل باغبانی خود را داشت.
در حالی که فیلم “هشت مرد بیرون” داستان این هشت بازیکن را روایت می کند، نهمین بازی نیز به نمایش درآمد، آن جو گدئون بود که حتی برای هیچ یک از دو تیم درگیر بازی نکرد. گدئون بازیکن پایه دوم سنت لوئیس براونز بود و با دانستن این مشکل، روی این سری شرط بندی کرد. سپس آن احمق رفت و چارلز کامیسکی مالک وایت سوکس را در مورد راه حل گزارش داد، امیدوار بود که برای تحویل مقصر پاداش مالی دریافت کند. گدئون در سن 47 سالگی در سال 1941 از دنیا رفت.
