آس 90

در ورزش های حرفه ای تراژدی های زیادی از آسیب های جدی گرفته تا حتی مرگ اتفاق افتاده است. برخی از ورزشکارانی که در سنین پایین جان خود را از دست دادند بر اثر بیماری، برخی به دلیل قتل و برخی دیگر در اثر مواد مخدر جان خود را از دست دادند. حتی موردی وجود داشت که یک فوتبالیست جان خود را همانجا روی توری از دست داد.

از دهه 1960 تا 1980، در اینجا 10 ورزشکار وجود دارد که قبل از زمان خود فوت کرده اند.

نسخه ویدیویی این مقاله را تماشا کنید:

https://www.youtube.com/watch?v=/mizHvoARe-4

تورمن مونسون

این شکارچی نیویورکی یانکیز یکی از بهترین ها نه تنها برای یانکی ها بلکه در تاریخ لیگ برتر بیسبال نیز بود. یک خلبان مشتاق، مانسون به طرز غم انگیزی هواپیمای خود را در 2 آگوست 1979، قبل از پایان آن فصل، سقوط کرد. قبل از مرگش، او در فصل 1979 در 97 بازی با میانگین ضربات 0.288 بازی کرده بود. میانگین عمر او در 11 فصل 0.292 بود. در سال 1976 او به عنوان با ارزش ترین بازیکن لیگ آمریکا انتخاب شد، زیرا او 0.302 را با 105 RBI ضرب کرد که فقط 38 بار در 616 خفاش ضربه زد. تورمن مانسون برنده سه جایزه دستکش طلا شد، در سال 1970 به عنوان بهترین بازیکن سال لیگ آمریکا شناخته شد، در دو تیم قهرمانی سری جهانی عضویت داشت و هفت بار در بازی All Star شرکت کرد. او در زمان مرگ فقط 32 سال داشت.

لن تعصب

این ورزشکار که خیلی جوان درگذشت، شاید بی‌معناترین مرگ این لیست باشد. لن بیاس یک ستاره بسکتبالیست دانشگاه مریلند بود و در آنجا تبدیل به یک ستاره شد. هنگامی که درفت 1986 شروع شد، بیاس به عنوان یکی از 10 منتخب قطعی در نظر گرفته شد و در واقع، با انتخاب دوم کلی توسط بوستون سلتیکس درافت شد. قبل از اینکه حتی بتواند برای سلتیکس در دادگاه شرکت کند، بایاس برای آینده NBA خود با مذاکره با ریباک برای یک قرارداد حمایتی که ارزش آن 1.6 میلیون دلار بود، آماده می شد. در 19 ژوئن 1986 بایاس و یک دوست خوب، برایان تریبل در یک اتاق خوابگاهی که بایاس و دیگران به اشتراک گذاشته بودند، رفت و آمد کردند و تصمیم بدی گرفتند که مقداری کوکائین را خرخر کنند. در حین گفتگو با هم تیمی بسکتبال تری لانگ، بایاس پس از تشنج سقوط کرد. تریبل با اورژانس 911 تماس گرفت و نتوانست قلب او را وادار به پاسخگویی کند و در بیمارستان نیز همین اتفاق افتاد. مرگ او در ساعت 8:55 صبح اعلام شد که علت مرگ او آریتمی قلبی ناشی از مصرف کوکائین ذکر شده است.

استیو پریفونتین

در این ورزشکار شما یکی از بزرگترین دوندگان مسافت طولانی تاریخ را داشتید. دستاوردهای استیو پریفونتین بسیار است. در سال 1968 و 1969 Corvallis Invitationals که در اورگان برگزار شد، پریفونتین در دو مایلی اول شد و ابتدا رکورد دبیرستان اورگان را به نام خود ثبت کرد و سپس در سال 1969 رکورد دبیرستان ایالات متحده را با زمان 8:41.5 شکست. در بین رویدادهای او از سال 1971 تا 1975، او 21 مقام اول را به دست آورد. در المپیک 1972 پریفونتین در 5000 متر چهارم شد. او در حال تمرین برای المپیک 1976 بود که به طرز غم انگیزی با ماشینش تصادف کرد و در تصادف 30 می 1975 جان باخت.

روبرتو کلمنته

اگر شما هم مانند من از طرفداران پیتسبورگ دزدان دریایی هستید که در سال 1972 بودید و زنده بودید، شب سال نو آن سال را به عنوان یک شب غم انگیز به یاد دارید. آن شبی بود که روبرتو کلمنته برای کمک به زلزله زدگان سوار هواپیمای عازم نیکاراگوئه شد، اما هواپیمای او در اقیانوس سقوط کرد و لاشه ها و اجساد سرنشینان هرگز پیدا نشد. کلمنته یکی از بهترین بازیکنان تاریخ بود، شاید بهترین بازیکن راست دفاعی که تا به حال بازی کرده است. او متعاقباً وارد تالار مشاهیر بیسبال شد و مجموع ضربه نهایی او دقیقاً 3000 بود.

ارنی دیویس

جایزه Heisman در سال 1961 به ارنی دیویس از دانشگاه سیراکیوز اعطا شد. در آن فصل دیویس 823 یارد را با میانگین 5.5 یارد به ازای هر بار حمل کرد. او 12 بار در زمین و دو بار دیگر از روی پاس گل زد. در 16 پذیرایی او 157 یارد داشت. دو سال قبل از آن در سال 1959، سیراکیوز در پشت میانگین هفت یارد دیویس در هر حمل، عنوان ملی را به دست آورد. در درافت NFL 1962، دیویس اولین انتخاب کلی واشنگتن ردسکینز بود که برگشت و بهترین انتخاب را به کلیولند براونز داد. متاسفانه، ارنی دیویس هرگز نتوانست در یک بازی NFL بازی کند. در تابستان سال 1962 پس از متورم شدن گردن، دیویس به لوسمی مونوسیتی حاد مبتلا شده بود. هیچ درمانی وجود نداشت و متأسفانه در سن 23 سالگی دیویس در 18 می 1963 درگذشت.

سالوادور سانچز

به عنوان یک طرفدار بزرگ بوکس، به وضوح به یاد دارم که شاهد مبارزه سالوادور سانچز بودم. او یک بوکسور شگفت انگیز بود. رکورد او 44-1-1 با 32 ناک اوت بود و استیو پریفونتین قبل از او، سانچز در حال رانندگی با ماشین اسپرت خود (پورشه 928) در 12 آگوست 1982 بود که در امتداد بزرگراهی در مکزیک تصادف کرد و بلافاصله او را کشت. سانچز فقط 23 سال داشت و قهرمان WBC و پر وزن بود. او در یک برد 25 مبارزه ای بود و در طول آن دو مبارزات برجسته بسیاری را شکست داده بود. او مقابل دنی لوپز یک TKO به ثمر رساند و خوان لاپورت را شکست داد. به یاد ماندنی ترین مبارزه من با سانچز رویارویی او با ویلفردو گومز بود. او کاملاً بر گومز مسلط شد و او را با استفاده از یک TKO در راند هشتم به طور احمقانه شکست داد. سانچز همچنین فلیکس ترینیداد را TKOd کرد و در آخرین مبارزه خود آکسوما نلسون بزرگ را توسط TKO در راند پانزدهم و آخر در مدیسون اسکوئر گاردن ناک اوت کرد. تا به امروز، سالوادور سانچز یکی از بزرگترین بوکسورهایی است که تا به حال شاهد بوده ام.

برایان پیکولو

اگر از فیلم های اشک آور لذت می برید و به راحتی خفه می شوید، تماشای «آهنگ برایان» (اصل) این کار را با شما انجام می دهد. داستان واقعی خرس های شیکاگو در حال فرار برایان پیکولو بسیار غم انگیز است. یک جوان امیدوارکننده که در حال دویدن بود که بخشی از همگامی با تالار مشاهیر گیل سایرز بود. پیکولو موفق شد از سال 1966 تا 1968 سه فصل را پشت سر بگذارد و سپس سرطان او را تحت تأثیر قرار داد و فصلش را در سال 1969 کوتاه کرد. وقتی سرطان به زندگی او پایان داد، پیکولو تنها 26 سال داشت. پیراهن شماره 41 او توسط خرس ها بازنشسته شد.

چاک هیوز

در طول تاریخ لیگ ملی فوتبال، تنها یک مورد مرگ در زمین رخ داده است. چاک هیوز یک گیرنده عریض بود که در کالج وسترن تگزاس که قبلاً شناخته شده بود، توپ کالج بازی می‌کرد که اکنون به دانشگاه تگزاس در ال پاسو تغییر نام داده است. او در آنجا رکورد بیشترین یارد همه منظوره در یک بازی را با 401 یارد در سال 1965 به دست آورد. رکورد NCAA 34.9 یارد در هر دریافت برای یک بازی نیز در سال 1965. در آن فصل او نمره دانشگاهی میانگین یارد همه منظوره در هر بازی را به دست آورد. با 204. هیوز عضو تالار مشاهیر دو و میدانی UTEP است. در سال 1967 توسط فیلادلفیا ایگلز پیش نویس شد و دو فصل در فیلی بازی کرد و سپس به دیترویت لاینز مبادله شد. در 24 اکتبر 1971، هیوز در کوارتر چهارم روی چمن مچاله شد و با دیک بوتکوس بزرگ که بالای سر او ایستاده بود و درخواست کمک می کرد، تشنج می کرد. با وجود تلاش‌ها برای احیای او، و آمبولانسی که برای نجات او آمده بود، چاک هیوز در ساعت 5:34 آن روز منقضی شد و کالبد شکافی او نشان داد که او از تصلب شرایین پیشرفته رنج می‌برد و نشان داد که یکی از شریان‌های کرونر او 75 درصد مسدود شده است.

لیمن بوستوک

لیمن بوستاک در لیگ برتر بیسبال برای دو تیم، مینه سوتا توئینز و کالیفرنیا آنجلز بازی کرد. در چهار فصل او 0.311 ضربه زد و 102 دوبل داشت. او همچنین 45 پایه دزدید و در 250 ران ضربه زد. بیسبال در خون بوستوک بود زیرا پدرش لیمن سنیور از سال 1938 تا 1954 یک بازیکن حرفه‌ای در لیگ‌های سیاهپوستان بود. پس از طلاق در جوانی، لیمن جونیور با مادرش بزرگ شد و هرگز رابطه جدیدی با پدرش برقرار نکرد. در 23 سپتامبر 1978، بوستوک با زنی به نام جوآن هاوکینز، کسی که بوستاک در جوانی به او آموزش داده بود، در ماشینی بود. شوهر سابق او لئونارد اسمیت که این دو را دنبال کرده بود، معتقد بود که بوستاک با همسر سابقش رابطه داشته است. اسمیت در کنار وسیله نقلیه بوستاک ایستاد و یک گلوله از یک تفنگ به صندلی عقبی که بوستوک و هاوکینز نشسته بودند شلیک کرد. گلوله به شقیقه سمت راستش به بوستوک اصابت کرد و دو ساعت بعد در بیمارستان جان باخت. او فقط 27 سال داشت.

بنی پارت

مرگ و میر در ورزش بوکس در نتیجه ضربات مشت اتفاق افتاده است، اما هیچ یک از آنها ممکن است با وحشیگری اتفاقی که برای بنی پارت رخ داد، مطابقت نداشته باشد. این وزنه بردار کوبایی الاصل یک مبارز قوی بود اما با آخرین رکورد خود در 35-12 با 10 ناک اوت و سه تساوی هرگز موفق به کسب عنوان قهرمانی جهان نشد. در 24 مارس 1962، امیل گریفیث را برای عناوین سبک وزن NYSAC، NBA و Ring به چالش کشید. این مبارزه 12 راند به طول انجامید اما در راند پایانی، گریفیث ضربات وحشتناکی را به پارت زد و با تماشای پخش مجدد این تعجب را به وجود می آورد که چرا کرنر پارت به گل نرسید یا چرا داور وارد عمل نشد و حمله را متوقف نکرد. . ضرب و شتم او پارت را در بیمارستان بستری کرد و 10 روز بعد پس از اینکه در کما بود، بنی پارت در اثر خونریزی شدید مغزی در سن 25 سالگی جان خود را از دست داد.