آس 90

تورنتو – اگر فقط بازی پنجشنبه شب را با گوش فشرده به دیوارهای ورزشگاه اسکوشیابانک آرنا می دیدید، ممکن بود تصور می کردید که تورنتو میپل لیفز در حال گذر از یک ماجرای فراموش نشدنی بود، 8139 هوادار حاضر در این مسابقه نارضایتی خود را به عنوان هویج اعلام کردند. در باشگاه شهر زادگاه

در واقع، آوازی که بارها و بارها از سوی وفادار برگ های افرا به صدا در آمد، گواه برعکس بود، باران سیل آسا از شعارهای «Souuuup» برای جک کمپبل که نتیجه 45 سیو او در جریان پیروزی 4-1 تورنتو بود. پنگوئن های پیتسبورگ

هیچ ناظری پنگوئن ها را به عنوان باشگاهی که در این یکی دست برتر است به حساب نمی آورد. نه پس از آن که آستون متیوز در 21 ثانیه را با یک گل جدایی به زمین زد – اولین مورد از یک رژه فرصت‌های جدایی و عجیب و غریب از آبی و سفید – قبل از اینکه جمعیت شاهد قدرت مورگان ریلی از ساحل به ساحل باشند. نشانگر بازی، یک تریلر دو به یک کوتاه از ریلی و دیوید کامپف، و یک علامت تعجب دیرهنگام از متیوز و مایکل بانتینگ که درخشش کوتاهی از شتاب پنگوئن ها را یخ زد.

اما با توجه به این شب شاهد بودیم که Maple Leafs نه با امتیاز گسترش تهاجمی ناقصی که روز دوشنبه عرضه کردند، بلکه با پنگوئن های بلند پرواز – یکی از پرکارترین باشگاه های لیگ، با چند گلزن تاریخ – – تلاش چشمگیر تورنتو روبرو شد. هنوز هم با 46 شوت به سمت دروازه خودی به میدان رفتند.

اگر اعداد را بررسی نمی‌کردید، نمی‌دانستید، زیرا کمپبل هر کدام را با بی‌توجهی رفتار می‌کرد که تنها با گذشت شب رشد می‌کرد و برگ‌های افرا او را تحت فشار قرار می‌داد، زیرا مجموع شلیک‌ها بی‌صدا بالا می‌رفت.

سرمربي شلدون كيف پس از بازي درباره نت متفكرش گفت: “من فقط فكر مي كردم كه امروز شايد همانقدر آرام و آماده بود كه او در تمام فصل به نظر مي رسيد.” فکر می‌کردم خیلی خوب دفاع می‌کنیم، اما گاهی اوقات چیزهای زیادی در تنگنا اتفاق می‌افتد، و حتی سیوهای سخت فکر می‌کردم که او امشب را آسان کرد.

او فقط آرام به نظر می رسید، به نظر می رسید که به خوبی همه چیز را دنبال می کند. هر زمان که به نظر می رسید شلیک خطرناکی در راه است، زمانی که به او اصابت می کرد، آرام می شد و به نظر می رسید که آسان است، آن طور که او آن را می دید.

آن شبی بود که طرف دیگر زندگی را با یک دروازه‌بان نخبه در قفس نشان می‌داد. در حالی که برخی از بازی‌ها آن را یک ضرورت ثابت می‌کنند، فاصله‌ای که طرف شما را سرپا نگه می‌دارد در حالی که بقیه برنامه‌ها به هم می‌ریزد، در این بازی، کمپبل به سادگی برد تورنتو را تاکید بیشتری کرد. هر گیره دستکش، هر انحراف گاه به گاه به گوشه، هر پوکه بدون پیگیری جذب می‌شود — همه نشانه‌هایی در تلاش‌های حلقه برجسته که در طول یخ به سمت تریستان جار کشیده می‌شدند.

هر چند اهمیت این تعادل در بیش از تاکید بر موفقیت تیم خود در تابلوی امتیازات نهفته است. همچنین هر جرقه‌ای را که تهاجم پرقدرت پنگوئن‌ها نشان می‌داد، زمانی که دنده‌ها بالاخره می‌چرخید را مهار کرد.

در حالی که پیتسبورگ در مجموع نسبت به مدتی که داشت، بی ارتباط تر و نامرتب تر به نظر می رسید، هنوز هم لحظاتی وجود داشت که تیم قدرتمند تیم – سیدنی کرازبی، جیک گونتزل و برایان راست – به نظر می رسید بازی خود را پیدا می کند. هنوز تعدادی از بازی‌های یک‌تایمر ثبت‌شده از Evgeni Malkin، و پنج فرصت جداگانه برای پنگوئن‌ها وجود داشت تا اولین واحد بازی قدرتمند خود را که ستاره‌دار شده بود، ارسال کنند.

اما بارها و بارها، کمپبل پیک می‌خورد، همه چیز را ساکت می‌کرد، صفحه را به صفر برمی‌گرداند، و انرژی کوتاهی را که به دست می‌آورد، کاهش می‌داد – عملکردی مهم در هر شرایطی، اما یک عملکرد مهم در برابر تیمی با قدرت شلیک به اندازه پیتسبورگ. کسانی که بارها ثابت کرده اند که در صورت رسیدن به اهداف چقدر راحت می توانند شروع به جمع آوری اهداف کنند.

این بار کمپبل به آنها اجازه نداد.

“بدون او در تور آنجا، چه کسی می داند که آن بازی به کجا می رسد؟” میچ مارنر از تلاش های دروازه بان خود در روز پنجشنبه گفت.

یکی از بخش‌های کلیدی آن عملکرد بی‌نظیر در ضربات پنالتی در کنار کمپبل، مارنر در مورد تسلط تیم‌های ویژه Maple Leafs در برابر پیتسبورگ (1 به 2 در بازی قدرتی، 5-برای-) به شدت از تمرکز کل گروه صحبت کرد. 5 در ضربات پنالتی، با یک گل کوتاه به عنوان گراوی).

او گفت: «فقط فکر نمی‌کردم که از چیزی عقب‌نشینی کنیم. فکر می‌کنم همه ما درگیر جنگ‌هایی بودیم. از نظر تیم های ویژه، بدون توجه به پنالتی یا پاور بازی، همه با هم تماس گرفتند.

برای کمپبل، تماشای تلاش بی‌وقفه مارنر و شرکت در مقابل او – در انتهای دیگر پیست و نزدیک‌تر به خانه در منطقه خودش – به سادگی او را در حالی که اجرای برجسته‌اش را می‌نویسد، برانگیخت.

کمپبل پس از بازی گفت: «وقتی سگ‌های بزرگ را می‌بینید که هر کاری از دستشان بر می‌آید در سمت دفاعی انجام می‌دهند – نه فقط یک شب، بلکه شب‌ها و شب‌ها – فکر می‌کنم بر همه از جمله من تأثیر می‌گذارد. “شما فقط می خواهید برای آنها ذخیره کنید [when] شما این تعهد را از آنها می بینید.»

شب در داخل و خارج از شب معیار خوبی برای موفقیت خود کمبل در این فصل نیز بوده است. این بازیکن 30 ساله در تورنتو در حال رقابت حرفه ای است و با درصد سیو 0.924 و چهار تعطیلی در 35 بازی همراه با 23 پیروزی به ثبت رسیده است.

باشگاه او ارزش صعود او را به ویژه در شیب هایی مانند این، زمانی که باراژ فرا می رسد، دیده است.

فصل گذشته دقیقاً هیچ موقعیتی وجود نداشت که کمپبل با ژاکت Maple Leafs با 40 ضربه یا بیشتر روبرو شد. این اتفاق پنج بار در نیمه اول این فصل از جمله پنجشنبه رخ داده است. و جدای از یک بازی 5-4 وحشیانه در وقت اضافه 5-4 مقابل کلرادو (که باعث شد او در میان 44 سیو، 5 گل را از دست بدهد)، این چیزی است که کمپبل در بقیه تلاش های پرحجم انجام داد: 42 مهار در 44 شوت از بوستون در اوایل نوامبر، 39 سیو. در 40 شوت از آناهیم در اواخر همان ماه، 37 سیو روی 40 شوت از مینه سوتا در ماه دسامبر.

و عملکرد پنجشنبه: 45 سیو روی 46 شوت از تیم کراسبی و مالکین.

کیف در مورد گلی که توسط کمپبل، مالکین جف کارتر بزرگ به دست آمد، گفت: “مایه تاسف است که ما از گل صرف نظر کردیم، زیرا کار خوبی در آن انجام ندادیم – این یک ضربه زدن به پست بود.” تلاشی که نیاز به یک حرکت ابریشمی از دومی برای فرار از یک برگ داشت، یک پاس فریبنده به اولی برگشت، و سه تلاش از سوی جفت آن‌ها قبل از شماره 71 توانست در نهایت موفق شود که پا را به خانه برگرداند.

او مستحق تعطیلی امشب بود. من فکر می کردم که او عالی است. گفتنش سخت است، زیرا او خیلی خوب بوده است، اما پشت نیمکت به همان خوبی که در تمام فصل به نظر می رسید، احساس می شد.